Een Afrikaans weekje

Zoals ons is belooft hebben we de afgelopen week kennis gemaakt met de Afrikaanse manier van werken. Dit komt neer op veel wachten, veel niet nagekomen afspraken en veel uurtjes vrij omdat de projecten niet lopen. Voor mensen die mij goed kennen en weten dat ik ongeduldig ben is dit soms best een uitdaging. Gelukkig is het hier vrij heet waardoor soms een uurtje wachten in de schaduw (lees liggend op de grond met m’n oogjes dicht) zo erg nog niet is.

In de vorige blog heb ik kort verteld over het project dat we in Nabvutika doen. En zoals belooft zal ik in deze blog over de andere projecten te vertellen. Op donderdag werk ik samen met een Zambiaan, zijn naam is Sam. Het idee was dat we in de ochtend caregivers zouden trainen met hun hulpvragen en ’s middags zelf op huisbezoeken gaan. Maar goed ik ben in Afrika dus zat ik afgelopen donderdag ineens in een grote vergadering met 50 Zambianen. Zoals vele van jullie weten is mijn Engels niet geweldig dus begreep ik al met al vrij weinig van de vergadering, die overigens 2.5 uur duurde. Vervolgens was het tijd voor lunch en deden we in de middag één huisbezoek. Niet helemaal zoals de planning dus. Ondanks dat ik thuis wel houd van structuur en weten waar ik aan toe ben, kan ik tot nu toe prima meegaan met flow.

Op woensdag zitten met z’n zessen op hetzelfde project, we gaan dan naar een wijk in Chipata waar we zelfhulpgroepen begeleiden. Ook dit was een Afrikaanse dag, waarbij we ineens een lang stuk moesten lopen en de vrouwen veel te laat kwamen. Na de introductie stond er nshima voor ons klaar. Nshima eten we hier met onze handen en het is best lekker, mits er goede groenten bij zitten. Weer sta ik versteld van de gastvrijheid waarmee we ontvangen werden en de vanzelfsprekendheid dat we mee mogen eten al hebben deze mensen weinig geld.

Vandaag ben ik om 5 uur opgestaan om samen met de twee andere meiden een heuvel hier te beklimmen en wat was dat leuk. We hebben genoten van het mooie uitzicht en waren gelijk gemotiveerd om een ander weekend een hogere heuvel te beklimmen.

Ik ben nu drie weken in Zambia en kan nog steeds zeggen dat ik het goed naar mijn zin heb. Ondanks dat we hier veel vrije tijd hebben vermaak ik me altijd wel met een boek, middagdutje, spelletje, serie of zelf het zelf maken van een tas. Ja ik (Annemiek) heb zelf een tas gemaakt met naald en draad, ik denk dat oma trots op me is 😊 (zie foto’s).

Volgend weekend gaan we dan eindelijk op safari, we gaan een heel weekend weg en slapen in luxe tenten. Ik kijk er ontzettend naar uit.