De eerste indrukken
3 oktober 2018 - Chipata, Zambia
Vandaag ben ik alweer anderhalve week in Zambia, wat gaat de tijd hier snel. De eerste week heeft in het teken gestaan van introductie. Samen met twee docenten gingen we langs alle projecten om de projectleiders te ontmoeten en afspraken te maken.
We wonen hier met z'n zessen in een groot huis. Ik deel een kamer met Mare. Het is leuk om hier een kamergenoot te hebben, zeker voor de stormachtige nachten en de spinnen. Ik heb het in het huis goed naar mijn zin. 's avonds doen we leuke dingen samen zoals spelletjes, film avonden met pizza, kletsen, dansen en helaas ook de afwas. Als ik thuis kom ben ik denk ik een ware huisvrouw aangezien we hier wassen met de hand, het koken een uurtje of twee duurt en we boodschappen halen op 3 verschillende plekken.
De projecten die ik hier ga aanpakken zijn allemaal erg leuk en doe ik voornamelijk in samenwerking met de studenten van verpleegkunde. In de wijk Nabvutika gaan we aan de slag met huisbezoeken bij mensen en kinderen die revalideren. Nabvutika is de armste wijk in Chipata en dat heeft op mij wel indruk gemaakt. De kinderen lopen er hier onverzorgd bij en gaan niet naar school. En de wegen zijn stoffig en vuil. De kinderen hier kijken erg op van ons als blanke, ze schreeuwen dan ook naar ons iets als azoekoe, wat blanke betekend. Ze rennen achter ons aan en proberen een handje te geven. Vaak lopen we door de wijk met een hele slinger kinderen achter ons aan.
Zondag waren we uitgenodigd in de kerk van Nabvutika waar we voorgesteld zouden worden aan de gemeente. De kerk duurt hier ruim 2 uur en dat gaat allemaal in hun eigen taal. Geen verassing dat ik en mijn medestudenten af en toe even de oogjes sloten. Tegen het einde van de dienst werden we naar voren geroepen, waar we ons voorstelde aan de gemeente. Daarna werden we toegezongen en kwamen alle mensen naar voren om een handje te geven. Iedereen leek oprecht blij te zijn om ons te verwelkomen. En dat valt mij in heel Chipata op. De meeste mensen zijn ontzettend vriendelijk en dankbaar.
Ik vind het bijzonder om hier te zijn en besef me dat de mensen hier niet alleen van mijn kennis gaan leren, maar ik ook van dat van hun. Van de gastvrijheid, de lichte manier van leven, het door het leven fladderen wat ik eens zou moeten doen, het gelukkig zijn met minder en de liefde die ze hebben voor vrienden en familie. Ik heb het goed naar mijn zin en kijk uit naar de komende weken!
In mijn volgende blog zal ik vertellen over de andere projecten die ik hier doe!
Wat een belevenis zeg!! Trots op jou dat jij dit mag mee maken. Heel veel succes!! je kunt mooi schrijven!
Het is me gelukt om aan te melden en je dus een berichtje te sturen.
Wat een geweldig leuk verslag van je eerste dagen daar in Zambia!
Het wordt vast en zeker een ervaring om nooit te vergeten.
groetjes Pieter en Marijke