Je weet pas wat je mist...

Je weet pas wat je mist als het er niet meer is. Dat is mij deze week wel duidelijk geworden in Zambia. Zo is het best vervelend om z’n 18 uur zonder stroom te zitten. Best vervelend om te gaan douchen en dat halverwege het water weg valt en je dus met je shampoo hoofdje boven een emmer hangt. Best vervelend om geen wasmachine te hebben waardoor je met kilo’s aan natte dekens zit te sjouwen om ze uit te wringen. Best vervelend dat we het kraanwater niet mogen drinken en daardoor eerst pannetjes op het vuur zetten en het dan nog in vriezen. En Best vervelend als halverwege je spannende serie het internet eruit valt. En wat mis ik de boerenkool met worst en de witlof uit de oven.

Maar anderzijds voelt het goed om het minder te doen en is het prettig dat alles ons wel lukt mits je geduld hebt. Zo hebben we maandag op onze tweepits gasstelletje soep proberen te maken. Dat duurt dan ongeveer z’n 2.5 uur, maar de tomatensoep met zelfgemaakte knoflooksaus was heerlijk. Je weet pas wat je mist als het er niet meer is, betekent ook dat ik al die dingen thuis weer extra ga waarderen en dat ik me hier al rijk kan voelen als ik in het zonnetje loop en lol maak met de andere meiden. (Ow en als we voor een paar euro pizza eten! :)

De afgelopen week is weer voorbij gevlogen en we doen waardevol werk in de wijk Nabvutika. We hebben nieuwe patiënten aangenomen waar we nog een hoop progressie mee kunnen boeken en dat motiveert. Dinsdag was er ook een waardevol moment toen we bij een huisbezoek kwamen en de vrouw, die we door middel van oefeningen helpen, tegen mij zei dat ik haar vriend was. De eindeloze dankbaarheid, gastvrijheid, liefde en warmte die we hier ervaren verrast me nog elke dag opnieuw. Ik leer steeds meer over de cultuur en de taal en vind het allemaal interessant.

Deze week hadden we twee echte  Afrikaanse dagen, ook wel vrije dagen omdat mensen afspraken vergeten zijn. Eén dag heb ik besteed aan het volbrengen van mijn schoolopdrachten en één dag heb ik heerlijk met Christi bij het zwembad gelegen.

Eén ding is zeker bij thuiskomst is mijn geduld goed getraind, ben ik  ontzettend flexibel en lust ik bijna alles ( Ja Patrick en Mama ik proef hier alles) (Ik weet dat ik jullie verbaas 😉)